Szkicownik: Wiązanie styczności

From FreeCAD Documentation
Revision as of 23:31, 23 January 2021 by FuzzyBot (talk | contribs) (Updating to match new version of source page)

Szkicownik: Wiązanie styczności

Lokalizacja w menu
Sketch → Wiązania szkicownika → Wiązanie styczności
Środowisko pracy
Szkicownik
Domyślny skrót
T
Wprowadzono w wersji
-
Zobacz także
Wiązanie punktu na obiekcie

Opis

Wiązanie styczności tworzy dwie krzywe, które dotykają się wzajemnie (są styczne). Linie są traktowane jako nieskończone, a łuki są traktowane jako pełne koła/elipsy. Wiązanie jest również w stanie połączyć dwie krzywe, zmuszając je do zetknięcia się ze sobą po stycznej, co sprawia, że połączenie jest gładkie.

Wiązanie styczności może być również użyte z dwiema liniami, aby uczynić je współliniowymi.

Użycie

Istnieje pięć różnych sposobów zastosowania tego wiązania:

  1. pomiędzy dwoma krzywymi (dostępne nie dla wszystkich krzywych),
  2. pomiędzy dwoma punktami końcowymi krzywej, tworząc gładkie połączenie
  3. pomiędzy krzywą a punktem końcowym innej krzywej,
  4. pomiędzy dwoma krzywymi w punkcie zdefiniowanym przez użytkownika.
  5. pomiędzy dwiema liniami, aby stworzyć warunki współliniowe.

Aby zastosować wiązanie styczności, należy wykonać następujące czynności:

  • Wybierz dwie lub trzy pozycje na szkicu.
  • Wywołaj wiązanie, klikając jego ikonę na pasku narzędzi, wybierając element menu lub używając skrótu klawiaturowego.

Pomiędzy dwoma krzywymi (bezpośrednia styczność)

Dwie krzywe staną się styczne, a punkt styczności będzie ukryty. Tryb ten jest stosowany w przypadku wybrania dwóch krzywych.

Zaakceptowany wybór:

  • linia + linia, okrąg, łuk, elipsa, łuk elipsy
  • okrąg, łuk + okrąg, łuk

Jeżeli bezpośrednia styczność pomiędzy wybranymi krzywymi nie jest obsługiwana (np. pomiędzy okręgiem a elipsą), do szkicu zostanie automatycznie dodany punkt pomocniczy i zastosowany zostanie punkt styczności.

Nie zaleca się rekonstrukcji punktu styczności poprzez tworzenie punktu i wiązanie go z ułożeniem na obu krzywych. Będzie to działać, ale zbieżność będzie znacznie wolniejsza, bardziej skokowa i będzie wymagała około dwa razy więcej iteracji do zbieżności niż normalnie. Użyj innych trybów tego wiązania, jeśli punkt styczności jest potrzebny.

Między dwoma punktami końcowymi (styczność punkt-punkt)

W tym trybie punkty końcowe są zbieżne, a połączenie jest styczne (C1 - gładkie lub "ostre", w zależności od położenia krzywych przed nałożeniem wiązania). Tryb ten jest stosowany w przypadku wybrania dwóch punktów końcowych dla dwóch krzywych.

"Zaakceptowany wybór:

  • punkt końcowy linii/łuku/łuku-ellipsy + punkt końcowy linii/łuku/łuku-ellipsy (tj. dwa punkty końcowe dowolnych dwóch krzywych)

Pomiędzy krzywą a punktem końcowym (styczność punkt - krzywa)

W tym trybie, punkt końcowy jednej krzywej jest związany z położeniem na drugiej krzywej, a krzywe stają się w tym punkcie stycznymi. Tryb ten jest stosowany, gdy krzywa i punkt końcowy innej krzywej zostały wybrane.

Zaakceptowany wybór:

  • linia, okrąg, łuk, elipsa, łuk elipsy + punkt końcowy linii/łuku/łuku elipsy (tzn. każda krzywa + punkt końcowy każdej krzywej).


Między dwiema krzywymi w punkcie (styczna do punktu) (v0.15)

W tym trybie dwie krzywe są styczne, a punkt styczności jest śledzony. Ten tryb jest stosowany, gdy wybrano dwie krzywe i punkt.

Zaakceptowany wybór:

  • każda linia/krzywizna + każda linia/krzywizna + każdy punkt

"Każdy punkt" może być samotnym punktem, albo punktem jakiegoś obiektu, np. środkiem okręgu, punktem końcowym łuku, albo początkiem.

Aby wiązanie działało prawidłowo, punkt musi znajdować się na obu krzywych. Tak więc, w miarę wywoływania wiązania, punkt będzie automatycznie związany z obiema krzywymi (wiązanie pomocnicze zostanie dodane, jeśli jest to konieczne), a krzywe zostaną związane w punkcie styczności. Te wiązania pomocnicze są zwykłymi regularnymi wiązaniami. Mogą być dodane ręcznie lub usunięte.

W porównaniu z bezpośrednią stycznością, wiązanie to jest wolniejsze, ponieważ istnieje więcej stopni swobody, ale jeśli punkt styczności jest potrzebny, jest to tryb zalecany, ponieważ oferuje lepszą zbieżność w porównaniu z bezpośrednią stycznością + punkt na dwóch krzywych.

Umiejscowienie punktu przed zastosowaniem wiązania jest wskazówką dla solwera, gdzie powinna znajdować się styczność. Z tym wiązaniem można związać dwie elipsy w dwóch miejscach, aby stykały się ze sobą.

Pomiędzy dwoma liniami (współliniowe)

Akceptowany wybór:

  • dowolna linia / wierzchołek + dowolna linia / wierzchołek

Tworzenie skryptów

Wiązanie styczności może być utworzone przez makropolecenie i z konsoli Python za pomocą następującej funkcji:

# direct tangency
Sketch.addConstraint(Sketcher.Constraint('Tangent',icurve1,icurve2))

# point-to-point tangency
Sketch.addConstraint(Sketcher.Constraint('Tangent',icurve1,pointpos1,icurve2,pointpos2))

# point-to-curve tangency
Sketch.addConstraint(Sketcher.Constraint('Tangent',icurve1,pointpos1,icurve2))

# tangent-via-point (plain constraint, helpers are not added automatically)
Sketch.addConstraint(Sketcher.Constraint('TangentViaPoint',icurve1,icurve2,geoidpoint,pointpos))

gdzie:

  • Sketch jest obiektem typu szkic
  • icurve1, icurve2 są dwiema liczbami całkowitymi określającymi krzywe, które mają być styczne. Liczby całkowite to indeksy w szkicu (wartość zwracana przezSketch.addGeometry).
  • pointpos1, pointpos2 powinny wynosić 1 dla punktu początkowego i 2 dla punktu końcowego.
  • geoidpoint oraz pointpos w TangentViaPoint są indeksami określającymi punkt styczności.

The Sketcher scripting page explains the values which can be used for incurve1, incurve2, pointpos1, pointpos2, geoidpoint and pointpos and contains further examples on how to create constraints from Python scripts.